Air Loom
Air Loom is een denkbeeldige machine uit de achttiende eeuw, bedacht door een psychiatrisch patiënt in Londen die leed aan paranoïde schizofrenie. Deze machine zou zich volgens de patiënt ergens bevinden in een verborgen kelder, vlakbij zijn huis en zou middels magnetisme zijn volledige doen en laten besturen. Hij was tevens van mening dat dezelfde machine (er waren er meerdere) ook invloed had op politieke beslissingen van dat moment, omdat meerdere vooraanstaande mensen in de regering ook aangestuurd zouden worden door deze machine.
Hans van der Ham (Eindhoven, 1960) heeft ook vaak het gevoel aangesloten te zijn op een dergelijke machine. Dat zijn de momenten dat de ratio als heer en meester zijn werk dreigt te beheersen. Als er geen vluchtroute lijkt te bestaan uit het eigen hoofd. Het moment wanneer Apollo de situatie niet uit handen wil geven en de kunstenaar dwingend dicteert vanuit een vooraf bedacht concept. Als er dan vervolgens uit de tekenpen vormen ontstaan die gemakkelijk een literaire equivalent zouden kunnen bevatten. Een kloppend verhaal dat ook in bedachte woorden gevangen had kunnen worden.
Dan bestaat er de behoefte aangesloten te geraken op een intuïtieve bron. Ook een air loom misschien, maar dan een die bestaat uit louter poëzie zonder letterlijke betekenis. Een Dionysisch feest van de muzen. Een air loom waar Apollo geen sleutel van heeft en enkel verbaasd staat toe te kijken. Een vrijheid als in een droom die grenst aan het waanzinnige. Pas als dat lukt vindt Van der Ham een werk geslaagd en krijgt het werk bestaansrecht, waarna het in vrijheid zelfstandig verder kan leven.
